ما دختر ها با خودمان چه کردیم؟

ما دخترها با خودمان چه کردیم که تا کسی هر صبح به ما صبح بخیر نگوید و هر شب ،شب بخیر نشنویم روزو شبمان بخیر نمی شود؟

ما دخترها با خودمان چه کردیم که تا به ما نگویند چه قدر زیبایی باورمان نمیشود که زیبا هستیم؟

ما دخترها با خودمان چه کردیم که باید یک لحن بم مردانه ی عاشق به ما بفهماند که ما با ارزش هستیم ،زیباییم،قدرتمند هستیم؟

شاید گناه از همان بازی های بچگی بود که به جای بازی فتح اوورست و اختراع برق به ما یاد دادند که مامان بازی کنیم

شاید گناه از همان عروس بازی های دوران کودکی بود که به شوق پوشیدن لباس سفید ،ما را از همان کودکی تا به امروز به بازی گرفته اند!!

ما دخترها عادت کرده ایم که مادر یک کودک باشیم و برای همسرمان چای تازه دم بیاوریم!

وقتی بچه هستیم این رویا ها را به ما یاد می دهند و در کودکی آنها را بازی میکنیم 

وقتی بزرگ شدیم بازیگر دیگری میخواهیم تا با هم به بازی زندگی ادامه بدهیم امان از روزی که آن نفر دوم غایب باشد ،برود یا اصلا پیدایش نکنیم!!!

به راستی ما دخترها با خودمان چه کردیم؟

مشکل از کجاست؟